تراشکاری یکی از مهم‌ترین فرآیندهای ماشین‌کاری در صنعت سنگین تراش تهران است که برای شکل‌دهی، برش و صیقل‌دادن قطعات فلزی و غیرفلزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این فرآیند نقش کلیدی در تولید قطعات صنعتی، خودروسازی، هوافضا و بسیاری از صنایع دیگر دارد. در این مقاله به بررسی انواع روش‌های تراشکاری می‌پردازیم.
تراشکاری معمولی (دستی)
در تراشکاری معمولی، اپراتور با استفاده از دستگاه تراش دستی اقدام به برش و شکل‌دهی قطعه کار می‌کند. این روش بیشتر برای تولید قطعات ساده و در تیراژ کم استفاده می‌شود. تراشکاری معمولی دارای دقت کمتری نسبت به روش‌های CNC است اما همچنان در بسیاری از کارگاه‌های کوچک کاربرد دارد.
تراشکاری CNC
تراشکاری CNC (کنترل عددی کامپیوتری) یکی از پیشرفته‌ترین روش‌های تراشکاری است که دقت و سرعت بالایی دارد. در این روش، برنامه‌نویسی دستگاه تراش توسط نرم‌افزارهای CAD/CAM انجام شده و قطعات به‌صورت خودکار و با دقت بسیار بالا تولید می‌شوند. از مهم‌ترین مزایای تراشکاری CNC می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- دقت بالا و کاهش خطای انسانی
- قابلیت تولید انبوه
- امکان تولید قطعات پیچیده با اشکال خاص
تراشکاری سخت (Hard Turning)
این روش برای براده‌برداری از قطعات بسیار سخت و مقاوم در برابر سایش مانند فولادهای سخت‌کاری شده به کار می‌رود. مزایای تراشکاری سخت شامل:
- کاهش زمان و هزینه تولید نسبت به سنگ‌زنی
- امکان دستیابی به دقت بالا و سطوح صاف
تراشکاری اتوماتیک
در این روش، دستگاه‌های تراشکاری با سیستم‌های اتوماتیک مجهز شده‌اند که نیاز به دخالت مستقیم اپراتور را کاهش می‌دهد. تراشکاری اتوماتیک در تولید انبوه قطعات مورد استفاده قرار می‌گیرد و دقت بالایی دارد.
تراشکاری با ابزار چندلبه (Multi-Point Turning)
این روش از ابزارهایی با چندین لبه برشی برای افزایش سرعت و دقت در برش استفاده می‌کند. ابزار چندلبه باعث کاهش زمان پردازش و افزایش عمر ابزار می‌شود.
تراشکاری پلاسما
در این روش از پلاسما برای برش مواد استفاده می‌شود. تراشکاری پلاسما بیشتر در برش فلزات ضخیم و موادی که با روش‌های معمولی قابل تراش نیستند، کاربرد دارد.
تراشکاری لیزری
تراشکاری لیزری یکی از روش‌های مدرن برای براده‌برداری و شکل‌دهی دقیق قطعات است. این روش برای موادی که نیاز به دقت بالا دارند، مانند قطعات پزشکی و هوافضا، استفاده می‌شود.
تراشکاری شیمیایی
در این روش از مواد شیمیایی برای برش و حکاکی روی سطح قطعه استفاده می‌شود. این روش برای قطعاتی که تحمل تنش‌های مکانیکی را ندارند مناسب است.
تراشکاری التراسونیک
در این روش از ارتعاشات التراسونیک برای حذف مواد استفاده می‌شود. این نوع تراشکاری برای مواد سخت مانند سرامیک‌ها و کامپوزیت‌ها کاربرد دارد.
تراشکاری نیمه اتوماتیک
انواع دستگاه های نیمه اتوماتیک در این روش مورد استفاده قرار می گیرند که توسط اپراتور انجام می شود. دستگاه های فرز و دریل نمونه هایی از روش های نیمه اتوماتیک می باشند که کارایی نسبتا بالایی در کارگاه های تولیدی دارند.
انتخاب روش مناسب در خدمات تراشکاری بستگی به نوع قطعه، جنس مواد، دقت مورد نیاز و حجم تولید دارد. با توجه به پیشرفت فناوری، روش‌های مدرن مانند تراشکاری CNC، لیزری و پلاسما باعث افزایش بهره‌وری و کیفیت در تولید قطعات صنعتی شده‌اند. استفاده از تجهیزات مناسب و به‌روز می‌تواند نقش مهمی در بهبود کیفیت محصولات نهایی ایفا کند.